ناهید رضایی متولد ۱۳۴۱ در تهران است. در نوجوانی به مدت ۲ سال (۵۹-۱۳۵۷) دورههای فیلمسازی را در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گذراند. در سال ۱۳۵۹ فیلم هشت میلیمتری «ماهی» را که برندهی جایزه در اولین جشنوارهی فیلم تهران بود، فیلمبرداری کرد.
او در سالهای ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ با شرکت در کلاسهای کانون سینماگران آماتور و مجتمع فرهنگ و هنر اسلامی در رشتهی سینما توانست چند فیلم کوتاه ۱۶ میلیمتری بسازد. پس از آن به مدت دو سال در دانشکدهی صدا و سیمای تهران درس خواند.
در سال ۱۳۶۵به فرانسه رفت و از دانشگاه «پاریس ۸. ونسن ـ سندنی» در رشتهی «سینماتوگرافی» فارغالتحصیل شد. پس از تجربههای مختلف در عرصهی سینمای داستانی به عنوان فیلمنامهنویس، منشی صحنه، دستیار کارگردان و تدوینگر به سینمای مستند علاقمند شد.
«دستهای کوچک ربابه» اولین مستندی است که او در سال ۱۳۷۴ در مجموعهی «کودکان سرزمین ایران» ساخت. از آن پس او به فعالیت در سینمای مستند مشغول است.
«هفتهی فیلم سینمای مستند» رویدادی است که او سال ۱۳۸۳ در انجمن مستندسازان با عنوان «از سینماتوغراف تا سینمای دیجیتال» برگزار کرد. همچنین در سال ۱۳۹۳ همایش «نمود زندگی روزمره در سینمای مستند» را با همکاری انجمن برگزار کرد.
پس از چند دوره فعالیت مستمر در هیات مدیرهی انجمن مستندسازان، در سال ۱۳۸۳ رئیس انجمن مستندسازان شد.
ناهید رضایی در سال ۱۳۷۶ به انجمن مستندسازان سینمای ایران پیوست. از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۸ عضو هیات مدیره دورهی اول بود و پس از آن در دورهی پنجم از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۴ رئیس هیات مدیره شد. او بار دیگر از سال ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۴ عضو هیات مدیرهی دورهی دهم شد.