“دفترچۀ سیاست ها”ی ما کجاست؟

پنجشنبه ۱۲ تیر, ۱۳۹۳
پیروز کلانتری
پیروز کلانتری

“دفترچۀ سیاست ها”ی ما کجاست؟

پیروز کلانتری

دفترچۀ سیاست­های سینمایی “معاونت سینمایی وزارت ارشاد” منتشر شده و از سوی هیئت­ مدیرۀ انجمن کارگروهی مأمور بررسی بخش مستند این دفترچه شده اند.

حدود شش ماه پیش هم خواست­ های سینمای مستند انجمن از دولت جدید در ۹ عنوان منتشر شد. در این نوشته وارد بحث در بارۀ کم ­وکیف و محتوای مباحث این کارگروه و آن خواست­ ها نمی­ شوم و تمرکزم بر نحوۀ پیگیری این فعالیت­ها و نتایج آن­هاست.

سؤال روشن­ ترم این است:

انجمن از انجام این برخوردها چه انتظاری داشته و دارد و تاکنون چه حاصلی از این برخوردها نصیب انجمن شده است؟

سؤالم حتی از این هم خاص­ تر است: بعد از بیش از ۱۶ سال فعالیت، انجمن ارزیابی روشنی از کاری که مدام سرگرم آن است و نتیجه و حاصل آن دارد یا نه؟

اگر دارد، کی و کجا انجام و منتشر شده و اگر ندارد، چگونه و به چه منظور و با چه چشم­اندازی این کار را دنبال می­کند؟

در سال­های ۱۳۷۸ یا ۱۳۷۹ – دو سه سال پس از تأسیس انجمن – آقای آقابابا مدیر مرکز گسترش سینمای مستند بود و چند نفر از هیئت­ مدیره و اعضای انجمن در مرکز گسترش جمع شدند و دفترچۀ سیاست­های سینمای مستند را برای آن­جا نوشتند و ارائه کردند. دفترچه که آماده شد آقابابا رفت و در مدیریت بعدی هم این دفترچه به کاری نیامد و یادم هم نیست که از سوی انجمن پیگیری ای شد یا نه.

در این ۱۶ سال فعالیت انجمن، وضعیت ما در برابر سیاست­های نوشته و نانوشتۀ معاونت سینمایی و مرکز گسترش، از آن شروعی که وصف شد جلوتر آمده؟ کی و کجا از “ها”یی که از ما برآمد، “هو” یی جواب گرفتیم؟ و اگر رابطه چنین بوده و قدمی از آن­سو برای دوسویه کردن رابطه برداشته نمی­ شود (نه فقط برای دیدار، بلکه برای توجه و پاسخگویی)، تداوم این­چنینی رابطه چه تعریف و کاربردی دارد؟

معتقدم علت بی­ توجهی آن­سو به خواست­ها و نظرات ما “بی­زور” بودن ماست. زور ما در کجاست؟ چگونه می­ توانیم بی­ توجهی و جواب ندادن به خواست و برخوردمان را برای آن­سو خرج­ آفرین و مسئله­ زا کنیم و او را به پاسخ واداریم؟ این، سؤالی است عمومی­ تر و در پهنه ه­ای وسیع­تر از حد این رابطه که اگر جواب برایش داشته باشیم و زورمان را بشناسیم، در چنین مواردی برای دریافت توجه و جواب به کارش می­گیریم و به نتیجه­ ای راه پیدا می کنیم. واقعا زور انجمن چیست و در کجاست؟

در همین مقولۀ خاص، یک زور ما می­تواند این باشد که به­ جای واکنش نشان دادن و سیبل کردن دائم سیاست­های معاونت سینمایی و مرکز گسترش در دوره­ هایی خاص و مقطعی، کنش داشته باشیم و خودمان نه فقط هم انجمن ما – با تجمیع و یاری صاحبان نظر و پیشنهاد در سینمای مستند، کاری کارستان برای تدوین دفترچۀ سیاست­های سینمای مستند از نگاه اهالی این سینما انجام دهیم و هر پنج سال یک­بار چنین دفترچه ­ای را به ­روز کنیم و این­چنین، دفترچۀ خود را گرانیکای شکل­ گیری دفترچۀ سیاست­های ارشاد در دوره ­های مختلف مدیریتی­ اش سازیم؛ نه این­که ابراز و ارائۀ خواست­ها و نظرات­مان را وصل و وابسته کنیم به مقاطع تغییر دولت­ها و مدیریت­ها و سیاست­ها و کارهای آن­ها.

البته برای انجام این­کار یک سؤال صنفی پیش رویمان قرار می­گیرد:

انجمن ما انجمن کارگردان­های سینمای مستند است یا انجمن همۀ اهالی سینمای مستند؟

پیگیری مسائل کلان سینمای مستند و ارائۀ نقد و نظر دائم دربارۀ آن­ها – که مسائلی مبتلابه کل سینمای مستند­ است وظیفه و مسئولیت یک انجمن صنفی خاص است؟

اصلا تدوین دفترچۀ سیاست­های سینمای مستند با نگاه اهالی این سینما، کار انجمن­ های صنفی است یا باید در جایی و فضایی دور از ملاحظات و محدودیت­ های انجمن­ های صنفی شکل گیرد و به عمل آید و انجمن­ ها نهایتا می­توانند حامی چنین فعالیتی باشند؟ آن جای دیگر کجاست و کسانی که باید دست به چنین کاری بزنند، کیانند؟

این اما و سؤال البته اهمیت وجود چنین کمبودی را در انجمن ما منتفی نمی­کند. اگر انجمن معتقد است که در سینمای مستند، محل و فضای اصلی توجه و پیگیری مسائل سینمای مستند است، برای رفع این نقصان چه ایده ­ای دارد و چه حرکتی در پیش دارد یا می­خواهد بر­انگیزاند؟ 

آن­چه­ مطرح شد تنها برای ورود به این وضعیت و این مبحث است و حرف و نظر در بارۀ جوانب و جزییات آن بسیار دارم که امیدوارم در فضای انکشاف این بحث از سوی صاحبان نظر و علاقه ­مندان آن، جای طرحشان را پیدا کنم.

“دفترچۀ سیاست ها”ی ما کجاست؟
دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *