رخشان بنیاعتماد فیلمنامهنویس، فیلمساز و تهیهکننده، متولد سال ۱۳۳۳ در تهران، دانشآموختهی رشته کارگردانی سینما از دانشگاه هنرهای دراماتیک در سال ۱۳۵۹ است. او پس از طی دوره منشیگری در مدرسه تلویزیون و سینما از سال ۱۳۵۱ در تلویزیون ملی ایران مشغول به کار شد. همزمان با ادامه تحصیل در دانشگاه در پروژههای مختلف سینمایی تجربه آموخت که مهمترین آن دستیار کارگردانی و برنامهریزی اولین فیلم سینمایی کیانوش عیاری، «تنوره دیو» در سال ۱۳۶۴ بود.
از سال ۱۳۶۰ فیلمسازی مستند را در تلویزیون آغاز کرد و نخستین فیلم بلند داستانیاش «خارج از محدوده» را در سال ۱۳۶۶ ساخت. دیگر فیلم های سینمایی او «زرد قناری»، «پول خارجی»، «روسری آبی»، «بانوی اردیبهشت»، «زیرپوست شهر»، «گیلانه»، «خونبازی» و «قصهها» ست که جوایز داخلی و بینالمللی متعددی را از آن خود کرده است.
بنیاعتماد همزمان با فعالیت در زمینهی سینمای داستانی همچنان به ساخت فیلم مستند ادامه داده است. «این فیلمها رو به کی نشون میدین؟»، «روزگار ما»، «حیاط خلوت خانه خورشید»، «ما نیمی از جمعیت ایرانیم»، «فردا میبینمت الینا»، «اتاق ۲۰۲» (یک بخش از فیلم کهریزک، چهار نگاه)، «یک ساعت از یک عمر»، «همه درختان من» و «آی آدمها» از جمله فیلمهای مستند او هستند.
از سال ۱۳۹۱ همراه با مجتبا میرتهماسب و جمعی از فیلمسازان مستند در کارگاه فیلم کارآ ساخت مجموعه مستند «کارستان» را آغاز کرد.
بنیاعتماد در سال ۱۳۸۷ نشان دکترای افتخاری از دانشگاه لندن دریافت کرد. و در سال ۱۳۹۶ به دعوت آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اسکار در شاخهی نویسندگی به اعضای آکادمی اسکار پیوست.
دربارهی کارهای بنیاعتماد کتابهای «زیرپوست شهر» کار «شهلا لاهیجی»، «بانوی اردیبهشت» کار «زاون قوکاسیان»، Banietemad: Une Pasinaria Iranienne کار «آلن برونه»؛ مستندساز و منتقد فرانسوی، «زیرپوست قصهها» کار «سعید عقیقی»، و «چشماندازی نو» کار «مریم قربانکریمی» نوشته و منتشر شده است.
رخشان بنیاعتماد از نخستین اعضای انجمن مستندسازان سینمای ایران در سال ۱۳۷۶ است.