داوود آجرلو متولد تهران، مستندساز و فارغالتحصیل دکتری فلسفه هنر از دانشگاه علوم و تحقیقات تهران است. او سال ۱۳۷۹ دورههای فیلمسازی را در انجمن سینمای جوان گذراند. حاصل این دورهی فیلمسازی، کارگردانی فیلم کوتاه «آخرین تشنه» ۱۳۷۹ و تهیهکنندگی مشترک فیلم ۳۵ میلیمتری و نیمهبلند «سوختن زیر آفتاب» است.
زمان زیادی طول کشید تا او علاقهمندیاش به سینمای مستند را ـ از میان تمام قالبهای تجربهشده ـ کشف کند. به گفتهی خودش سینمای مستند به رهایی حقیقت در هنر نزدیکتر است و در احوالات و عوالم امروز هنر، مستندنگاری چه با کلمه و چه با تصویر، فضای امنتری را برای هنرمند بودن ایجاد میکند.
او از سال ۱۳۸۹ تا کنون فیلمهای مستند و تجربی متعددی ساخته است.
آجرلو علاوه بر کارگردانی، پژوهش و نویسندگی برای تعدادی فیلم مستند و داستانی را نیز در رزومهی هنری خود دارد. از آن جمله میتوان به نویسندگی متن دو مستند «هاییتی زنده است» ۱۳۸۹ و «چرا جنگ» ۱۳۹۰ اشاره کرد.
داوود آجرلو از سال ۱۳۹۴ به انجمن مستندسازان سینمای ایران پیوست.